باران قطره هایش را گم می کند
گل سرخی اش را
و زمین آدم هایش را
اما محال است که من
عشق تو را
وقتی چون گیاهی
در قلبم
ریشه دوانده است ...
خداوندا
سپاسگزارم
که مرا هستی بخشیدی
و عشق لایزالت را
در رگ هایم جاری ساختی
تا بتوانم
کسی را دوست بدارم
که چشمانش
به صداقت حرف های توست
عزیزتر از جانم تولدت مبارک...
مطبخ خانومی...برچسب : نویسنده : 2bia2matbakh2 بازدید : 232